Γιώργος Λαύκας 1924 - 1972 | MPOYZOYKI KAI MPOYZOYKSIDES!!!!

Laukas Giogros

Γ. Λαύκας: Λαϊκός συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, μπουζουξής του ρεμπέτικου / λαϊκού!! Γεννηθηκε το 1924 στην Μεταμόρφωση (Καταβοθρα) Λακωνίας και από μικρός μπολιαστηκε με το μικροβιο της μουσικης, καθως ο πατερας του και ο θειος του ηταν ερασιτεχνες μουσικοι. Έμαθε να παίζει μπουζούκι, μαντολίνο και βιολι...

Μεγάλος μάγκας του ρεμπέτικου

Ήρθε στην Αθήνα την κατοχή του 1942 περίπου, για να σπουδάσει στη Γεωπονική, αλλά τον κέρδισε το λαϊκό τραγούδι και έτσι δεν άργησε να γνωρίσει το (μουσικό) σινάφι του!.
* Στην Κατοχή δουλεύει μαζί με τον Γ. Μανίσαλη κ.α στους «Φοίνικες» τα μετέπειτα «Μπουζούκια» στη γωνία Σόλωνος και Μαυρομιχάλη.
Σύμφωνα με τον Τάσο Σχορέλη, το πρώτο «μαγαζί» που εργάστηκε ήταν το «Υποβρύχιο» (οδός Δεληγιώργη 47) και εκεί έγραψε το πρώτο του τραγούδι, τη «Σεβιλιάνα», που δισκογραφήθηκε το 1945.

Νυχτερινό μαγαζί «Σεβιλιάνα», στο πάλκο του Κατελάνου (πλατείας Μεταξουργείου), στο υπόγειο του "Περοκέ" (1942-'43). Γ. Λαυκας και Μ. Γενίτσαρης μπουζούκια, ο Αντρέας ο καλόκαρδος ακορντεόν, ο Χρήστος Λαβιδας κιθάρα. Όρθιος με κιθάρα ο Μανώλης Χιώτης.

1946. Σπάνια φωτογραφία με τον Δημήτρη Στεργίου "Μπεμπη", Μ. Χιωτη, Μ. Γενιτσαρη, Γ. Λαυκα και Λ. Τσαγγαρη!. (ΜΑΓΚΕΣ!!)

1946-47 στου "Μάριου" (Τζιτζιφιες). Από αριστερα:
Λευτέρης Τσαγκάρης, Μήτσος Μπουνέντης, Γιώργος Λαύκας, Ορφέας Κρεούζης, Τάκης Μπίνης και πίσω Γιάννης Λειβαδίτης (τσέμπαλο).

Με τις πρωτες του συνθεσεις γνωρισε την επιτυχια και στα χρονια του '50 υπήρξε πρωταγωνιστης στη διασκεδαση και υπολογισημη δυναμη στη δισκογραφια!
Στην πρωτη μεταπολεμικη περιοδο,οπου εκανε το ντεμπουτο του στη δισκογραφια, ξεχωρισε αμεσως για την πολυποικιλη μουσικη φλεβα, τη σωστη ερμηνεια και τη μαστορια του στο μπουζουκι.
Σε ορισμενες περιπτωσεις διακριθηκε και για τη δυναμη των στιχων που εγραφε ο ιδιος, η' επελεγε απο τους πρωτοπορους επαγγελματιες, επεμβαινοντας συχνα στη δομη τους, με καταλυτικο τροπο!.
Ακομα και ως προσωπικοτητα αλλα και ως φιγουρα πανω στο παλκο 'περασε' το δικο του υφος και στυλ. Στιβαρος, Δωρικος, Μαγκας αλλα ταυτοχρονα 'λατινος' Συναισθηματικος, Εξωστρεφης ειχε το χαρισμα να διαφοροποιειται απο τους ομοτεχνους του.

Στου "Περιβόλα"στη Κοκκινιά, ένας κι ένας!.. ο Γιώργος Λαύκας τραγουδάει, διπλά του ο Γιώργος Μάμμος, η Καίτης Γκρέυ και ο Στράτος Διονυσίου!. Αριστερά ο Μπάμπης Μαρκάκης.

Το 1961 έπαιζε και με την ορχήστρα του στην «Κομπαρσίτα» ...
Το 1963 τραγουδούσε και με τον Πρ. Τσαουσάκη σε Κέντρο της οδού Βουλιαγμένης..
Το 1968 έπαιζε και με την ορχήστρα του στο «Χάραμα» της Καισαριανής, κ.λ.π...

Στης αρχές τις δεκαετίας του ’70 έφυγε και αυτός για την Αμερική. Δεν μπορούσε να πάει νωρίτερα γιατί είχε «λερωμένα» χαρτιά (μητρώο για κάνναβη) όπως και ο Στράτος Παγιουμτζής.
Το 1972 επιστρέφοντας πεθαίνει πρόωρα από καρδιά.. Έφυγε από τη ζωή 26 Δεκεμβριου 1972, στον Ευαγγελισμό όπου νοσηλευόταν λόγω καρδιακού προβλήματος...

Σπάνια φωτογραφία με Αννα Χρυσαφη, Γιωργο Λαυκα και Λάκη Μπαλλή!, στο κεντρο "Ροσινιολ" Αθηνα 1958-'59.

Από την ταινία "Χαμενοι Άγγελοι" του Νίκου Τσιφόρου (παραγωγης 1948-49) εμφανίζεται ο Μανώλης Χιώτης με τρίχορδο μπουζούκι, ερμηνεύει μαζί με τον κιθαρίστα Χρήστο Λαβίδα τη συνθεσή του "Εσυ είσαι η αιτία που υποφέρω".Στην ορχήστρα συμετέχει και ο Γιώργος Λάυκας (-->> εδω το βίντεο)

Ώς το τέλος του μετείχε σε λαϊκά Συγκροτήματα και συνέθετε τραγούδια (αρκετά σε στίχους Σ. Τσιλιβερδή).

Οι LP δίσκοι που περιέχουν τραγούδια του: "Κι όμως ζει" (1975), "Το 13 το κελλί" (1975), "Επιτυχίες" (1983), «Οι μεγαλύτερες επιτυχίες» (1987), "Ψεύτρα Κοινωνία" (1994), «Αφιέρωμα 4» (1995). Επίσης ακούγεται ως τραγουδιστής στον δίσκο "Αυτοί που έφυγαν" (1973) κ.α

Τα γνωστότερα των τραγουδιών του: "Καημός" (1951), "Το στοιχειωμένο σπίτι" (1954;), "Σκαλί-σκαλί κατέβηκα" (1954;), «Αφού με πρόδωσες», «Ποτέ δεν είναι αργά», «Στο 13 το κελί», «Πεταλούδα», «Αν μ’ αγαπάς θα σε λατρεύω», «Αρρώστησα μανούλα μου», "Θεσσαλονίκη μου μεγάλη" (1963), «Ηλιοβασίλεμα σωστό», «Για μένα μην κλάψεις», «Πέτα τη μάσκα», «Λάθος πίστεψα σε σένα», «Κελί βαρύ και σκοτεινό», «Ο θεός έπλασε τη γυναίκα», «Στους γονείς μου στέλνω γράμμα», «Την πόρτα μη μου κλείνεις», «Το κλάμα», «Ο επισκέπτης», «Έλα, έλα», «Δεν υπάρχει αμφιβολία», «Ξημέρωσε», «Αυτό που μού ’κανες», «Η αγάπη δεν είναι ντροπή», «Η βέρα σου στο χέρι μου», «Άντε στο καλό κυρά μου», «Τσιφτετέλι οριεντάλ» (ορχηστρικό), «Σεβιλιάνες», κ.α..

*Ενδιαφέρον έχει από την αυτοβιογραφια του Δημήτρη Ρουμελιώτη, που μιλάει για το πως έφυγε στην Αμερική το 1968 και λέει:
«.. Πώς ήρθα στον Καναδά τώρα;.. Ήρθα προσωρινά και έμεινα μόνιμα. Ήρθα 7 Ιουνίου 1968. Ήμουνα έξω στα Τρίκαλα και δούλευα στο κέντρο "Αλεπού", με την Βούλα Γκίκα και τον Νίκο Καρανικόλα. Για μια στιγμή, ε, νεύρα είναι! Παρεξηγηθήκαμε με τον Καρανικόλα, εγώ έδωσα παραίτηση και έφυγα για το σπίτι μου στην Αθήνα. Και ξαφνικά στο σπίτι μου ήρθε ο Γιώργος ο Λαύκας και μου προτείνει την δουλειά για εδώ.. Του λέω:
- Αφού είναι τόσο καλά, γιατί δεν πας εσύ; ..
- Εγώ δεν μπορώ να πάω γιατί δεν έχω καθαρό μητρώο..(!)
Έτσι "αναγκαστικά" ήρθα εγώ στον Καναδά. Είναι κάτι πράγματα, να γελάς, όταν μετά τα θυμάσαι...»

Το καλοκαίρι του 1950 στήνεται το πρώτο πάλκο με τη λαϊκή ορχήστρα του ρεμπέτη, συνθέτη Μιχάλη Δασκαλάκη στο κέντρο «Δροσιά»*, στο Μενίδι. Παραθέτουμαι συνοπτικά την μαρτυρία του:
«.. Το 1950 δούλεψα στη «Δροσιά» επί Νικήτα (μαγαζατορας, Γεώργιος Γκρίτσης ή Νικήτας) και συνέχισα για 3-4 θερινές σεζόν, όταν την πήρε ο Γκίκας (Δημήτρης Γκίκας ή Μήτσος Μπρέκας). Εκείνη την περίοδο ήταν μαζί μου, δύο σεζόν ο Τάκης Μπίνης, ο Γιώργος Λαύκας,ο Γιώργος Ροβερτάκης (πιάνο), Μηνάς (πιάνο), Γιάννης Ψωμιάδης (τυφλός! πιανίστας), Γιώργος Γοζανίδος (κιθάρα), Κώστας Λάβδας (τυφλός! πιανίστας). Ερχόταν πολύς κόσμος από Πειραιά και Αθήνα. Το 80% των θαμώνων. Ήταν το καλύτερο θερινό μαγαζί της εποχής!..».
*Να πούμε ότι, από δω, ξεκίνησε και ο δεξιοτέχνης Σπύρoς Λιόσης και ο Μιχάλης Μενιδιάτης, έκανε το ντεμπούτο του στην «Δροσιά» (έτσι για την ιστορία!).
* Κέντρο «Δροσιά» (Μενίδι): Υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα λαϊκά κέντρα της εποχής του. Ξεκίνησε ως οικογενειακό αναψυκτήριο-καφεζυθεστιατόριο (1934-1949). Γνώρισε δόξες & καθιερώθηκε ως κέντρο λαϊκής μουσικής (1950-1961). Ήταν ο ωραιότερος θερινός κήπος λαϊκού μουσικού κέντρου της δεκαετίας του 1950. Επαναλειτούργησε σε νέες κτιριακές εγκαταστάσεις από το 1963 εως το 1970.. Περισσότερα εδώ ΠΗΓΗ <--

Ο δημοσιογράφος και μελετητής του λαϊκού τραγουδιού Πάνος Γεραμάνης (1945-2005) σε συνέντευξη στον Γιάννη Σταματίου "Σπόρος" (καρδιακός φίλος και θαυμαστής του Σπόρου), αναφέρετε στον Γ. Λαύκα και στο μπαράκι του "Μάριου" και γράφει:

[ Έξω από το μπαράκι έγινε και μία δολοφονική απόπειρα, τον Οκτώβριο του 1953, ένα μικρό θρίλερ όπως το θυμάται και το περιγράφει ο Γιάννης Σταματίου:

«Γνωστοί νταήδες και σωματέμποροι της εποχής εκείνης, που έκαναν περατζάδα και σαματάδες στα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας, περνούσαν πολύ συχνά κι από του "Μάριου". Μεταξύ τους οι Νίκος Καλφακάκος, Γιάννης Κατσιμίχας, Σωτήρης Πανολιάπης, Κατελαναίοι και κάποιοι άλλοι. Ο Γιώργος Λαύκας, συνθέτης και μπουζουξής και μόνιμος πελάτης στο μπαράκι, είχε μια κοκότα (γυναίκα που έκανε βίζιτα με μεγάλο ποσόν) και μπαινόβγαινε μ' αυτήν στου "Μάριου". Όμως ένας από τους νταήδες, ο Καλφακάκος, ενοχλούσε και απειλούσε τον Λαύκα για πολύ καιρό. Ο τελευταίος είχε αγανακτήσει και ένα απόγευμα οπλίστηκε με περίστροφο. Όταν πλησίασε ο Καλφακάκος, ο Λαύκας έβγαλε το πιστόλι και πυροβόλησε. Ο νταής πρόλαβε και κρύφτηκε κάτω από ένα τραπεζάκι. Ο Λαύκας, όμως, έντρομος, πήγε κατευθείαν στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας και είπε: "Είμαι ο Λαύκας ο συνθέτης, σκότωσα τον Καλφακάκο και παραδίδομαι". Δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Η σφαίρα χτύπησε στο άλλο μέρος του πεζοδρομίου και ο Καλφακάκος γελούσε. Πήγε στο τμήμα και ζήτησε να μην ασκηθεί δίωξη κατά του Λαύκα. Γενικά η παρουσία των νταήδων στου "Μάριου" και σ' όλα τα λαϊκά κέντρα της νύχτας ήταν ένας μόνιμος βραχνάς για τους μουσικούς και τους τραγουδιστές, ήταν μια παραφωνία στην ήρεμη και οικογενειακή διασκέδαση που επικρατούσε τότε». ]

Γιώργος Λαύκας και Παναγιώτης Μιχαλόπουλος. Φωτο από τον δίσκο Βινυλίου (L.P) "Το 13 το κελλί" (1975).

Δ. Γκόγκος και Γ. Λαύκας - L.P "ΑΓΑΠΕΣ και ΚΑΫΜΟΙ". Columbia. α) Μεγάλες Επιτυχίες Δ. Γκόγκου (Μπαγιαντέρα) *Μαέστρος ο Θοδ. Δερβενιώτης. / β) Μεγάλες Επιτυχίες Γεωρ. Λαύκα *Μαέστρος ο Γ. Λαύκας.

Το συγκρότημα του Γιώργου Λαύκα, με Ορφέα Κρεούζη κ.α στο κέντρο «Δροσιά», το 1960.

Στο νυχτερινό κέντρο «Περιβολας».
με Παπαιωαννου (δεξια), Στρατο Διονυσιου, Γιώργος Λαυκας και Γιώργος Μάμμος (αριστερά) Καιτη Γκρευ κ.α!

Πάνω: ο Στελλάκης Περπινιάδης, ο Ορφέας Κρεούζης, ο Τόλης Εσδράς ή "Εβραίος" Κάτω: ο Γιωργος Λαύκας, η Σωτηρια Μπέλλου, ο Αργύρης Βαμβακάρης και ο Λουκας Μευσούτης (Μοσχάτο 1949)

Το μπουζούκι του Γιωργου Λαύκα !!!- Φωτο απο το Σύλλογο φίλων λαϊκής μουσικής Λακωνίας

Στελλα Χασκιλ, ανάμεσα σε Λαυκα και Τζουανακο !!

ΣΤ. ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ , Μ. ΝΙΝΟΥ, Γ. ΛΑΥΚΑΣ ΚΑΙ ΑΝΕΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Απο το βιβλιο "8 ΛΑΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ" - ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΤΗΣ.)

Ο Ν. Μάθεσης η' "Τρελακιας με τον Λαυκα 1960

Η Αννα Χρυσάφη με τον Λάυκα, Ορφέας Κρεούζης; κ.α! 1954

Στην Αθήνα, μάλλον στο "Ροσινιολ" το 1958-'59, με το λαϊκό συκγρότημα Γιωργου Λαυκα, με Ορφέα Κρεούζη, την Αννα Χρυσαφη κ.α. Δεξιά (δίπλα στον Λαύκα) ο Ευάγγελος Μπαλλής "Λάκης", οπού ζει στην Αμερική από το'62, από τους τελευταίους εκπροσώπους τις "παλιάς σχολής"!.. *Μπροστά ένας πελάτης φέρνει τις βόλτες του!

κεντρο "ο Ξενυχτης"

οι ρεμπέτες όρθιοι στην πιστά!. κεντρο "ο Ξενυχτης" με Λαυκα, Στρατο, Παπαιωαννου, Μαρκο!.

κεντρο "ο Ξενυχτης" με Παπαιωαννου, Λαυκα, Στρατο,
Μαρκο & Ριτα Σακελαριου

Ο Γενίτσαρης τραγουδάει (ο Λαυκας μπουζούκι) και ένας νάνος μάγκας χορεύει ζεϊμπέκικο,
στου Βλάχου (1948)

ΚΑΛΔΑΡΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, ΛΑΥΚΑΣ

Πρώτη σειρά από αριστερά: Ο Βαγγελης Περπινιαδης, Γιωργος λαυκας, Γιάννης Παπαϊωάννου, άγνωστη τραγουδιστρια, η Λέλα Παπαδοπούλου με ακορντεόν -Πάνω σειρά: Στέλιος Μακρυδάκης(?), Στελ. Λαζάρου με το βιολί και διπλά του με κιθάρα ο μεγάλος Μίμης Ανδριανός!

Ανδρέας Σπαγγαδώρος, Γίαννης Τατασόπουλος και Γιώργος Λαύκας (1952)

- Το 1952 εμφανίστηκε στην ταινία του Κ. Δρίτσα «Δυο κοθώνια στο ναυτικό». Η ορχήστρα λαϊκών οργάνων Γιάννη «Ντίλιγκερ» με τους Γ. Λαύκα (μπουζούκιια) ,Ανδ Σπαγγαδωρο (κιθαρα), Φιλιππαιο (ακορτνεο), Βγια(βιολι) και Ψωμιαδη (πιανο) στο παλκο του Αλεξανδρινου (κεντρο - Πινδος) επαιξε τα τραγουδια "θα σου δοσω τα παπουτσια σου στο χερι" και "να μουν γατος να σουν γατα" (ανεκδοτα στην δισκογραφια)....

ΕΔΩ το τραγουδι "θα σου δοσω τα παπουτσια σου στο χερι"
+ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "Γκολ στον έρωτα"* ΝΙΝΕΤ ΛΑΒΑΡ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΥΚΑΣ<-- 1954 Με τους Γιάννης Κυριαζής, Νινέτ Λαβάρ, Γιώργος Λαύκας και Γιώργος Τσιμπίδης στην πρώτη σειρά - Στη δεύτερη σειρά ο Αντώνης Ρεπάνης και ο Μπαλαγούρας *

Ο Παλαιολόγος, ο Λαυκας, ο Καρακός, ο Γιώργος ο κιθαρίστας, ο Βαγγέλης ο ναύτης κι ο Ρούκουνας!
σε κάποιο πανηγύρι, το 1952

Γενίτσαρης, Ανθούλα Αλιφραγκή, Ορφέας Κρεούζης, Λαυκας,
Μπουρλιάσκος (πιάνο) και Νίκος (ακορντεόν),
στου Βλάχου (1948 - '50)

Ομορφη παρέα στο "Φαληρικον"
Μητσάκης, Λαυκας, Χρυσάφη (1960)

Στελιος Καζαντζιδης - Γιώργος Λαύκας - Καίτη Γκρέυ στου "Ξυπολητακου".

Γιώργος Λαύκας - Στελιος Καζαντζιδης - Καίτη Γκρέυ.

Δεκαετία '60. Γιώργος Λαύκας και Νικος Καρανικόλας, στο πάλκο.

1946-47 στου "Μάριου". Η πρώτη "επίσημη" εμφάνιση στην Αθήνα (Από δεξιά): Τάκης Μπίνης, Γιώργος Λαύκας, Μήτσος Μπουνέντης, Λευτέρης Τσαγκάρης. (Πίσω): Ορφέας Κρεούζης-κιθάρα, Γιάννης Λειβαδίτης-τσέμπαλο και ο μικρός μαθητευόμενος στο μπουζούκι, Γιωργάκης. Βλέπουμε εσωτερικά -το πάλκο- στο ιστορικό μαγαζί του "Μάριου". Σε πρώτο πλάνο το τραπεζάκι για τα πιοτά των μουσικών και το δισκάκι για την χαρτούρα των παραγγελιών!.

O Μανωλης Αγγελοπουλος με την Γιωτα Λυδια(;) τραγουδούν. Ανάμεσα τους (πίσω), ξεχωρίζει ο Γ. Λαυκας στο μπουζούκι, μάλλον στην "Μαγκαλα", στο Κερατσίνι.

Ο Λαυκας με Νινέτ Λαβάρ τραγούδι, ο μέγιστος Γ. Τσιμπίδης δεξια και ο Κυριαζής με κιθάρα αριστερά!, ακόμα Αντώνης Ρεπάνης κιθάρα (όρθιος), Σπύρος Μπαλαγούρας ακορντεόν κ.α. Από την ταινία "Γκολ στον έρωτα" του 1954.

Γ. Λαυκας, Γ. Τσιμπίδης, Α. Ρεπάνης κ.α.
Από την ταινία "Γκολ στον έρωτα" 1954.

Λαϊκό συγκρότημα του Γιώργου Λαύκα, με Νινέτ Λαβάρ, Γιώργος Τσιμπίδης, Α. Ρεπάνης, Γιάννης Κυριαζής, Σ. Μπαλαγούρας.
Απο Ελληνικη ταινια >>δες το βιντεο<<

Γιώργος Λαύκας και Γιώργος Τσιμπίδης. Από την ταινία "Αδέκαροι ερωτευμένοι" 1958

Στην ταινία "Αδέκαροι ερωτευμένοι" 1958 (Σκην: Τζανής Αλιφέρης), εμφανίζεται η "Κρατική Ορχήστρα" (όπως λέει ο Νίκος Ρίζος) Γιώργος Λαύκας και Γιώργος Τσιμπίδης. Ακούγονται τα τραγούδια: "Μη μου κάνεις το αντράκι" (του Κ. Μάνεση;) με την Σπεράντζα Βρανά και το "Μέσα στο νερό της λίμνης" (Δημοτικό / Νησιώτικο) με την Μαριάννα Χατζοπούλου.

Φώτο από Θεσσαλονίκη μεριά, στην δύση τής δεκαετίας του '60 - (1969).. Ένας χορεύει, οι φίλοι του τον..παλαμοκροτάνε, και το '' άνοιγμα τού αετού '' που κάνει ο χορευτής κρύβει τον Γιώργο Λαύκα ο οποίος παίζει μπουζούκι.. Δίπλα του είναι ο '' Τεμπέλης '' Στράτος Παγιουμτζής (παίζοντας τον μπαγλαμά του) και ο '' Φραγκο / Συριανός '' Μάρκος Βαμβακάρης..
* Από τις τελευταίες κοινές εμφανίσεις των, μιας και το Νοέμβριο τού 1971 συγχωρέθηκε ο Στράτος, τον Ιανουάριο τού 1972 ο Μάρκος και τον Δεκέμβριο τού 1972 ο Γιώργος.