«Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα» θα συνοδεύει τον «Γιο της Γερακίνας», τον μεγαλύτερο Έλληνα στιχουργό, το άξιο τέκνο των Τρικάλων, τον αγαπημένο μας Κώστα Βίρβο. Ο εξαίρετος δημιουργός άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα, Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015, μετά από ασθένεια, έχοντας συμπληρώσει 89 χρόνια ζωής και πάνω από 60 χρόνια προσφοράς στον ελληνικό στίχο και το λαϊκό μας τραγούδι.
Ο Δήμαρχος Τρικκαίων κ. Δημήτρης Παπαστεργίου είχε προσφάτως συναντηθεί με τη σύζυγό του Καίτη και την κόρη του Μαρία, προκειμένου, παρούσης και της αντιδημάρχου Πολιτισμού κ. Βασιλένας Μητσιάδη, να συζητήσουν για θέματα σχετικά με το λαϊκό τραγούδι.
Κώστας Βίρβος (1958) |
Ο κ. Παπαστεργίου, σε συλλυπητήριο μήνυμά του, τονίζει:
«Η πόλη των Τρικάλων αποχαιρετά τον ποιητή του λαϊκού μας τραγουδιού, τον Κώστα Βίρβο. Κλίνει σεμνά το κεφάλι στον άνθρωπο που σημάδεψε έναν ολόκληρο αιώνα δημιουργίας. Οι τρικαλινοί συμπολίτες τραγουδούν τους στίχους των χιλιάδων τραγουδιών του. Η πόλη μας θλίβεται, η μουσική μας παράδοση έγινε μεν φτωχότερη, αλλά είναι, πλέον, μεστή και ανδρωμένη από τους στίχους του Κώστα Βίρβου.
Εκ μέρους όλων των τρικαλινών, απευθύνω θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, τούτες τις δύσκολες ώρες. Υπενθυμίζω ότι η απόδοση τιμής με την ονομασία του 32ου Δημοτικού Σχολείου των Τρικάλων, σε «Κώστας Βιρβος», όπως ήδη έχει γίνει, αποτελεί την πρώτη από μια σειρά ενεργειών, για να τιμηθεί το έργο του ογκόλιθου στιχουργού.
Κώστα Βίρβο, σε λίγες μέρες “αρχινάει στα Τρίκαλα το παζάρι”. Η μνήμη σου θα ζει αιώνια, με την ιαχή “Τρίκαλα, Τρίκαλα τα γήπεδα αντηχούν” και με τις χιλιάδες όμορφες στιγμές που μας προσέφερες.
Σε ευχαριστούμε και σε αποχαιρετούμε».
-
Ο Στράτος Παγιουμτζής, ο στιχουργός Κώστας Βίρβος, ο Γιώργος Ζαμπέτας και άλλοι τρεις φίλοι (1951) |
Γνήσιος απόγονος των Ελλήνων μαχητών της Ελευθερίας, μετείχε στην Εθνική μας Αντίσταση και ήταν αυτός που περιέγραψε τα βάσανα της χώρας μας μέσα από τη φωτιά των πολέμων. Ηταν αυτός που έδωσε ελπίδα στους χιλιοβασανισμένους Έλληνες, που έδωσε φωνή στους μετανάστες μας, που έδωσε χαρά στον άνθρωπο, που αναφέρθηκε έντονα στα κοινωνικά προβλήματα.
Η αγάπη, η χαρά, η ελπίδα, η ζωή, τα βάσανα, οι καημοί, περιγράφτηκαν μέσα από τα πάνω από 2.000 τραγούδια που μας άφησε παρακαταθήκη. Τραγούδια που καθημερινώς δοξάζουν το ελληνικό λαό, που περιέχουν τις εικόνες από τα Τρίκαλα, τη γενέτειρα πόλη που τόσο αγαπούσε:
Γεννήθηκα για να πονώ
Ζαΐρα
Η Άγια Κυριακή
Θα κάνω ντου βρε πονηρή
Κλάψε, κλάψε
Μακριά μου να φύγεις
Μένα με λένε Περικλή
Ρίξε μια ζαριά καλή
Καταχνιά
Μια παλιά ιστορία
Νυχτερίδες κι αράχνες
Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια
Παράπονα και κλάματα
Θα κάνω ντου βρε πονηρή
Πάρε τα χνάρια μου
Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Το κουρασμένο βήμα σου
και χιλιάδες άλλα, χιλιοτραγουδισμένα και αγαπημένα.
Ο Κώστας Βίρβος και ο "Τσάντας", το 1950. Αυτοί οι δύο αφανείς ήρωες έγραψαν τα περισσότερα ρεμπέτικα - Λαικα τραγούδια. |
Συνεργάστηκε με τους ογκόλιθους του λαϊκού μας τραγουδιού, τους συντοπίτες μας τρικαλινούς Βασίλη Τσιτσάνη και Απόστολο Καλδάρα. Έδωσε στίχους σε όλους τους άλλους μεγάλους μας συνθέτες και όλοι οι μεγάλοι Έλληνες τραγουδιστές είχαν την τύχη να ερμηνεύσουν στίχους του.
Περιέγραψε άψογα την προ αιώνος ζωή στον κάμπο, μέσα από τον «Θεσσαλικό κύκλο» του Γιάννη Μαρκόπουλου. Συνέγραψε τον περίφημο ύμνο της ομάδας του ΑΟ Τρίκαλα. Πρωτοστάστησε στη δημιουργία σωματείου Ελλήνων στιχουργών.
Και ήταν ο μεγάλος στιχουργός που τίμησε την πόλη των Τρικάλων με το έργο του.
Ο Βασίλης Τσιτσάνης κι ο Κώστας Βίρβος με την γυναίκα του ('70) |
Κώστας Βίρβος, Βασίλης Τσιτσάνης |
Από αριστερά: Ο Βίρβος, ο Βενιέρης, ο Στέλιος Χρυσίνης, ο Φωτάκης, ένας φίλος, και ο Κωλοκοτρόνης (1952) |
Βίρβος, Καλδαρας, Δερβενιωτης |